Danush Ademi kërkon ndërhyrje urgjente për një rast të minoritetit ashkali

Nënkryetari i Ferizajt, Danush Ademi, ka reaguar lidhur me një rast në komunitetin ashkali.
Ai ka përmendur se si ditëve të fundit janë tronditur nga pamjet e publikuara ku një i mitur dhunohet keq nga një i mitur tjetër.
“Si përfaqësues politik, si prind, si qytetar dhe si dikush që e do dhe kujdeset për mirëqenien e të rinjve, ndjej një përgjegjësi të madhe të reagojë për këtë akt të papranueshëm dhune që sfidon çdo vlerë njerëzore dhe morale”, ka shkruar ai.
Reagimi i plotë:
Danush Ademi
Ndërgjegjësim dhe apel për ndërhyrje urgjente
Të dashur qytetarë,
Ditët e fundit, të gjithë jemi tronditur nga pamjet e publikuara ku një i mitur dhunohet keq nga një tjetër i mitur. Si Përfaqësues politik, si prind, si qytetar dhe si dikush që e do dhe kujdeset për mirëqenien e të rinjve, ndjej një përgjegjësi të madhe të reagoj për këtë akt të papranueshëm dhune që sfidon çdo vlerë njerëzore dhe morale.
Dhuna, në çfarëdo forme, nuk mund të tolerohet, veçanërisht kur bëhet fjalë për fëmijët tanë, të cilët duhet të jenë simbol i pafajësisë, shpresës dhe së ardhmes sonë. Videoja në fjalë nuk është thjesht një incident – ajo pasqyron një realitet të hidhur që kërkon veprim të menjëhershëm nga familjet, shkollat, institucionet dhe shoqëria jonë në tërësi.
Unë, Danush Ademi, u bëj thirrje të gjitha palëve:
1. Familjeve: Kujdesuni për fëmijët tuaj dhe mësoni t’i edukoni me dashuri dhe respekt. Dhuna shpesh është rezultat i mungesës së komunikimit të shëndetshëm në familje.
2. Institucioneve arsimore: Shkollat duhet të jenë vendi ku fëmijët mësojnë vlera njerëzore, bashkëpunim dhe ndihmë ndaj njëri-tjetrit. Programet kundër dhunës duhet të jenë pjesë e pandashme e sistemit tonë arsimor.
3. Policisë dhe institucioneve të drejtësisë: Rasti duhet të trajtohet me seriozitet dhe urgjencë. Dhuna mes të miturve nuk mund të injorohet, sepse ajo krijon zinxhir dhune në të ardhmen.
4. Shoqërisë në përgjithësi: Të gjithë ne kemi një rol për të luajtur. Nuk mjafton të dënojmë dhunën në fjalë; duhet të punojmë bashkë për të ndërtuar një mjedis ku fëmijët ndihen të sigurt, të mbrojtur dhe të dashur.
Gjithashtu, më lejoni të theksoj: viktima e dhunës ka nevojë për mbështetje psikologjike dhe emocionale për t’u shëruar nga kjo përvojë e tmerrshme. Po ashtu, edhe agresori është një fëmijë që duhet të kuptohet se nga vjen sjellja e tij dhe të trajtohet në mënyrë që të mos përsëritet dhuna.
Fëmijët janë pasuria jonë më e madhe dhe përgjegjësia më e rëndësishme. Është detyra jonë t’i mbrojmë ata dhe të ndërtojmë një shoqëri ku dhuna nuk ka vend.
Le të mos heshtim! Le të veprojmë tani!
Me respekt dhe shqetësim të thellë,
Danush Ademi