Kush është vizionari Zohran Mamdani – kryebashkiaku i ri i Nju-Jorkut?

Një vit më parë, Zohran Mamdani ishte një i panjohur politik.

Tani, socialisti demokrat 34-vjeçar do të jetë kryebashkiaku i parë mysliman i Nju-Jorkut, me një profil që shtrihet shumë përtej qytetit – në të gjithë Amerikën.

“The Guardian” ka përpiluar profilin e kryetarit të ri të qytetit më madhështor në SHBA, duke e portretizuar Mamdanin si një figurë interesante dhe tejet kontradiktore me politikat e Trumpit.

Me një prani të zgjuar në mediat sociale dhe një fushatë bazë që tërhoqi vëmendjen ndërkombëtare dhe nxiti mijëra votues për herë të parë, shumë prej të cilëve janë të rinj ose njerëz me ngjyrë, Mamdani ka ofruar një plan për të bërë fushatë me progresistët në Internet.

Videot e tij kanë ofruar një vizion veçanërisht shpresëdhënës dhe të dashur të Nju-Jorkut, të ndërtuar në mënyrë të palëkundur mbi premisën se jeta nuk ka pse të jetë aq e vështirë sa është bërë.

Përmbajtja e tij e shpejtë dhe këmbëngulja e tij për të dalë dhe për të takuar njerëz, përfshirë kritikët e tij, e pozicionuan Mamdanin në kontrast të fortë me kandidatin e vjetër të gardës së mbushur me skandale, ish-guvernatorin Andrew Cuomo.

Mamdani dhe Cuomo përfaqësonin dy krahë shumë të ndryshëm të një partie demokratike, popullariteti i së cilës po bie në nivel kombëtar; njëri thellësisht jopopullor dhe në mënyrë të bezdisshme jofrymëzues, tjetri vërtet ambicioz dhe emocionues.

I lindur dhe i rritur në Kampala, Ugandë, Mamdani u shpenrgul në Nju-Jork me familjen e tij në moshën shtatë vjeç.

Djali i një regjisori të njohur dhe një profesori të Universitetit Columbia, ai ndoqi mësimet në Shkollën e Mesme të Shkencave në Bronx, ku bashkëthemeloi ekipin e parë të kriketit të shkollës.

Ai mori një diplomë bachelor në studimet afrikane nga Kolegji Bowdoin në vitin 2014, ku themeloi degën e parë të Studentëve për Drejtësi në Palestinë.

Zohrani u bë shtetas i natyralizuar amerikan në vitin 2018.

Para se të hynte në politikë, Mamdani punoi si organizator komuniteti dhe këshilltar për parandalimin e sekuestrimit. Në nëntor të 2020-tës, ai u zgjodh në asamblenë shtetërore duke përfaqësuar distriktin e 36-të të Nju-Jorkut, duke u bërë burri i parë nga Azia Jugore, ugandasi i parë dhe një nga vetëm tre myslimanët që kanë shërbyer ndonjëherë në këtë organ.

Që nga tërmeti politik i fitores së tij bindëse në zgjedhjet paraprake demokrate për kryetar bashkie më 24 qershor, ligjvënësi karizmatik i shtetit gradualisht fitoi mbështetjen e demokratëve të qendrës, të cilët ishin prej kohësh të shqetësuar nga kryetarët e Nju-Jorkut.

Duke postuar me zgjuarsi video të këndshme, të gëzueshme, shpesh qesharake, por gjithmonë me mesazhe në TikTok dhe Instagram, ai tërhoqi mijëra të rinj entuziastë dhe votues dhe vullnetarë që votojnë për herë të parë në Partinë Demokratike dhe zhvilloi një fushatë inkurajuese.

Ai qëndroi i fokusuar te çmimet e qirasë dhe cilësia e jetës së njerëzve, kujdesi për fëmijët dhe ushqimet, dhe mbështeti politika si rritja e taksave për më të pasurit e Nju-Jorkut, rritja e taksës së korporatave dhe ngrirja e normave të stabilizuara të qirasë së apartamenteve.

Ai gjithashtu propozoi kujdes universal për fëmijët, autobusë pa pagesë, dyqane ushqimore në pronësi të qytetit dhe një pagë minimale ditore prej 30 dollarësh.

Përballë një fushate opozitare të mbushur me islamofobi dhe racizëm, Mamdani bëri fushatë në urduisht, hindi dhe spanjisht, nga xhamitë dhe në turnin e natës, duke arritur një koalicion të larmishëm votuesish nga një gamë e gjerë komunitetesh të Nju-Jorkut, përfshirë diasporën e Azisë Jugore.

Përqafimi i besimit të tij mysliman, avokimi i tij për të drejtat e Gazës dhe palestinezëve, dhe gatishmëria e tij për të mbrojtur emigrantët e prekën veçanërisht një nerv.

Me kërcënimet e Donald Trumpit për vendosjen e Gardës Kombëtare dhe ndërprerjen e fondeve federale që po i kanosen Nju-Jorkut, zgjedhja e kryetarit të ri të bashkisë do të ketë implikime të mëdha për Nju-Jorkun, Partinë Demokratike dhe SHBA-në në përgjithësi.

Tani, Mamdani do të hapë rrugën si kryetari i parë mysliman dhe i pari i zgjedhur i bashkisë nga Azia Jugore në punën ndoshta të dytë më të vështirë në vend. Detyra që e pret mund të jetë e shkëlqyer, por edhe hekuri është i nxehtë./The Guardian/