Gazeta franceze: Kosova, një fuqi e papritur botërore në xhudo

Suksesi i xhudistëve kosovare ka marrë vëmendjen e mbarë mediave botërore.

Një komb i vogël me sukses shumë të madh, ka bërë që shumë njerëz të interesohen për shtetin e ri të Ballkanit.

Gazeta e famshme franceze “France24” ka bërë një shkrim për suksesin e Kosovës në Kampionatin Botëror të xhudos në Tokyo.

Ky është shkrimi:

Kosova, një fortesë e papritur në xhudo

Kombi i ri dhe i vogël i Kosovës është shfaqur si një fuqi e xhudos në botë, suksesin e saj të papritur të kryesuar nga kampionia olimpike Majlinda Kelmendi.

Njëmbëdhjetë vjet pasi fitoi pavarësinë nga Serbia dhe në Olimpiadën e saj të parë verore, suksesi i Kelmendit në Rio në vitin 2016 i mundësoi Kosovës dhe dy milion njerëzve të saj të mposhtnin vëllain e saj të madh Shqipërinë që kurrë nuk ka fituar një medalje olimpike në asnjë sport.

Kelmendi shkon në kërkim të më shumë arit kur garon në kampionatet botërore në Tokio që fillojnë ditën e diel.

Historia e suksesit në xhudo të Kosovës u krijua nga trajneri Driton “Toni” Kuka në qytetin e vogël të Pejës, ku themeloi një klub xhudo me vëllezërit e tij.

Një dhomë trajnimi me një çati të rrjedhshme dhe tapete të veshur nuk e pengoi klubin të prodhojë kampionë – autoritetet vendosën vetëm kohët e fundit të financojnë rinovimin e saj.

“Jam i sigurt që nëse nuk do të kishte Toni, Kosova nuk do t’i kishte të gjitha këto medalje sot, veçanërisht arin olimpik”, tha Kelmendi, 28 vjeçarja, për AFP.

Ajo u bë një hero kombëtar falë shfrytëzimeve të saj në Rio, e cila ndoqi titujt botëror në 2013 dhe 2014.

Në vendin e varfër në Ballkan, ku futbolli është sporti kryesor, xhudistet mezi mund të presin të jenë në krye të listës për ndihmë financiare nga autoritetet. Ata marrin vetëm 250,000 euro (281,000 dollarë) çdo vit, tha Kuka, nga i gjithë buxheti i qeverisë sportive prej 17 milion eurosh.

– Hakmarrja për historinë –

Kelmendi, i cili gjithashtu mban tituj evropianë dhe mbizotëroi në Lojërat Evropiane në Minsk këtë vit, është ylli më i ndritshëm i skuadrës së Kuka. Por ajo nuk është më vetëm. Tani ajo drejton një grup, anëtarët e të cilit aspirojnë për pjesën e tyre të titujve botërorë.

Distria Krasniqi, 25 vjeç, është kampione në moshë të re botërore dhe Nora Gjakova, 28 vjeç, fitoi bronz në kampionatet evropiane.

“Në kategori të ndryshme moshe, tani kemi 14 xhudistë që kanë arritur nivelin më të lartë,” tha 48-vjeçari Kuka.

Shumica vijnë nga e njëjta lagje.

Duke krijuar një ekip kaq të fuqishëm, Kuka po merr hak ndaj historisë së trazuar të Kosovës që mori një fat të madh në karrierën e tij.

Në vitin 1992, me afrimin e Lojërave Olimpike të Barcelonës, Kuka ishte xhudisti më i mirë jugosllav në kategorinë e meshkujve nën 71 kg dhe një nga më të preferuarit për një medalje.

Por që nga viti 1989, situata ishte tensionuar në Kosovë, shumica etnike shqiptare e së cilës ishte nën zgjedhën e të fortit të atëhershëm të Beogradit, Slobodan Millosheviç.

Brenda një lëvizjeje më të gjerë të rezistencës qytetare, të orkestruar nga “babai i kombit” Ibrahim Rugova, atletët etnikë shqiptarë u larguan nga skuadrat jugosllave.

“Ëndrra ime olimpike u prish,” kujtoi Kuka, duke shtuar se ai kishte mposhtur të gjithë medalistët e Barcelonës në garën e Lojërave.

– Trajnim në rrënoja –

Në fund të luftës 1998-1999, kur sulmet ajrore të NATO-s detyruan Beogradin të tërhiqte trupat e saj nga Kosova, Kuka themeloi klubin e tij në Asllan Ceshme, një lagje e varfër në fushat e maleve, të cilat banorët gjetën ishin shkatërruar kryesisht kur ata u kthyen.

Fëmijët e tyre ishin trainerët e tij të parë.

“Kosova ishte në gërmadha dhe fëmijët u traumatizuan”, kujtoi ai.

Kelmendi, i cili jetonte “100 metra larg sallës”, ishte në mesin e atyre që iu bashkuan klubit, kujtoi trajneri.

“Unë nuk dija asgjë për këtë sport, por isha i lumtur,” tha Kelmendi. “Ne fëmijët nuk kishim asgjë tjetër për të bërë.”

Shfrytëzimet e Kelmendit për të fituar tituj botëror dhe olimpikë i sollën bashkëatdhetarët e saj në rrugë për të festuar.

“Ne kemi shndërruar fëmijët që kanë vuajtur nga lufta në kampionë botërorë, duke e matur veten kundër vendeve si Franca, Japonia apo Brazili që kanë mijëra xhudistë në dispozicion për të ndërtuar skuadrat e tyre,” tha Kuka.

Për gazetarin sportiv me qendër në Kosovë, Arsim Maxhera, Kelmendi “është tregimi më i madh i suksesit në vend, jo vetëm në sport”.

“Nuk ka asnjë titull që ka shpëtuar” këta xhudistë “, të cilët vijnë nga një lagje e vetme”, tha ai.

Suksesi i tyre është ngjitës – sepse Peçi, ose Peja në shqip, tani ka pesë klube xhudo, me deri në 500 persona në trajnime.

Zjarrtë nga Asllan Ceshme tani dëshirojnë të pushtojnë Tokio, ku kampionatet botërore do të shërbejnë si një ngjarje ngrohjeje për Lojërat Olimpike të vitit 2020.

Gjakova tha se ai planifikoi të shkonte në Japoni “për të kurorëzuar gjithë këtë punë me një medalje”.

Kuka mendon se suksesi i grupit të tij e ka ndihmuar atë të përmbushë ambiciet e tij olimpike që u prishën nga lufta.

“Ëndrra ime që ishte gjysmë e prishur një ditë tani është arritur 100 përqind,” tha ai.