‘Stop’ pretendimeve se këta liderë janë të zgjuar

Mbreti Leopold II i Belgjikës themeloi një koloni skllevërish në Kongo dhe u përpoq të mbulonte gjurmët e tij duke u thënë kujtdo që e pyeste, se ai po dërgonte njerëz në Afrikën Qendrore për arsye shkencore dhe filantropike. Ai krijoi një sërë organizatash me emra si “Komiteti për Studime të Kongos së Epërme”, me sa duket grupe akademike kërkimore me qëllime humanitare. Leopold foli fisnikërisht për ngritjen e “bazave mikpritëse, shkencore dhe pacifike për t’u vendosur si një mjet për të hequr tregtinë e skllevërve”, dhe këmbënguli se “Belgjika mund të jetë një vend i vogël, por ajo është e lumtur dhe e kënaqur me fatin e saj dhe se nuk ambicie tjetër se sa t’i shërbejë mirë shtetit”.

Në fakt, organizatat e Leopoldit ishin një front për shfrytëzimin dhe dominimin e pellgut të Kongos. Ata ishin të përbërë nga një grup biznesmenësh – duke përfshirë një bankier që mbante aksione për Leopold – e që kishte aksione në Kongo, duke shkatërruar burimet e saj natyrore dhe duke vrarë mbi 10 milionë njerëz nëpërmjet punës së detyruar.

Gjatë gjithë historisë, njerëzit e fuqishëm janë përpjekur të fshehin atë që po bëjnë. PR nuk është asgjë e re. Rrotullimi politik nuk është asgjë e re dhe elitat qeverisëse të kombeve perëndimore kanë qenë veçanërisht fajtorë për predikimin e lirisë gjatë ushtrimit të shtypjes, transmeton IndeksOnline. Por në botën e sotme, PR-i është gjithçka.

Politikanët publikojnë ‘selfie’ në llogaritë e tyre në Instagram. Shaka të ndryshme në Twitter. Kudo që të shikoni, një person i fuqishëm është i angazhuar në një pjesë të mirë të asaj që në kohët e fundit po vlerësohen si “virtyte pozitive”.

Kjo shpesh funksionon. Nëse ne pëlqejmë çorapet e Justin Trudeau, ose e duam mënyrën se si ai qesh the thotë “Sepse është 2015” , kur e pyetën për kabinetin e tij të balancuar gjinor. Por feminizmi i tij nuk shkon përtej fjalëve të thjeshta.

Sot, politikanët neoliberal dhe udhëheqësit e biznesit e dinë se është e rëndësishme të dukesh i/e zgjuar. Në ekonominë e lirë të tregut, mund të bëni politika dhe të merrni vendime afariste që rrisin pabarazinë, dëmtojnë punëtorët nga të gjitha prejardhjet dhe vazhdojnë të shkatërrojnë mjedisin, por nëse ju paraqitni një tubim krenarie ose flisni për nevojën e diversitetit etnik në vendin e punës atëherë ju jeni “shumë i mirë”.

Ndërkohë që politikanët më poshtë me siguri nuk barazohen me burrat si Donald Trump kur bëhet fjalë për zbatimin e politikave që e bëjnë botën më të keqe, ata janë shumë më pak të zgjuar sesa sugjerojnë imazhet e tyre të mbrojtura mirë.

A është një princ Disney? A është Clark Kent? Jo, është kryeministri i Kanadasë! Ai është i këndshëm, bën joga dhe është i pjesshëm me fotot qesharake nga zyra e tij e shtypit. Gjithashtu, ai vesh çorape interesante! BuzzFeed ka një post të titulluar “Vetëm 27 Foto Reale nga Justin Trudeau” dhe një tjetër që quhet “Njerëzit u tronditën se sa ‘hot’ ishte si i ri Justin Trudeau”.

Por princi i të qenit i bukur është gjithashtu princi i të qenit hipokrit. Ai është atje duke u thënë botës se Kanadaja me të vërtetë kujdeset për ndryshimin e klimës, ndërsa në të njëjtën kohë u thotë drejtuesve të kompanisë së naftës në Hjuston, Teksas, se “asnjë vend nuk do të gjejë 173 miliardë fuçi naftë në tokë dhe vetëm do t’i lërë aty”.

Ai po shtyn përmes marrëveshjeve të fshehta tregtare si CETA, një marrëveshje midis Kanadasë dhe Bashkimit Europian. Trudeau e quan atë “progresive”, por në të vërtetë lejon që korporatat të padisin qeveritë, të hapin shërbime publike për konglomeratet, të shtyjnë rregullat e sigurisë dhe të lehtësojnë punën tuaj për të lëvizur diku tjetër.

Qeveria e tij e ka bërë më të lehtë shitjen e armëve në vende si Arabia Saudite dhe kryeministri vazhdonte të pohonte se wshtw një marrëveshje fantastike mes kanadezeve dhe sauditëve, duke thënë se kombi i tij duhej ta nderonte fjalën e tij, sikur po fliste rreth mbrojtjes së një vajze në fatkeqësi, jo diçka me vlerë 15 miliardë dollarë automjete të blinduara në një regjim shtypës që kryente një luftë të paligjshme ndaj një vendi fqinj.

Për reformën zgjedhore, një çështje kyçe në Kanada, Truedau u tregua poashtu hipokrit. Nw fillim të këtij viti, ato premtime u thyen dhe reforma zgjedhore u braktis.

Macron është një djalosh i këndshëm që mirëpret të famshëm si Rihhana dhe Bono, i veshur me një kostum të mirë, së bashku me homologun e tij Justin Trudeau, dhe duke u shfaqur me një gjuhë kinse të “ashpwr” ndaj Vladimir Putinit.

Macron gjen veten duke mbajtur dorën e Donald Trump dhe duke reduktuar taksat ndaj ultra të pasurëve. Një ish-bankier i investimeve, anëtar i qeverisë së Francois Hollande dhe produkt i disa prej institucioneve arsimore më ekskluzive të Francës, Macron arriti të kandidojë për president si një “i huaj”, i cili është pak si një miliarder amerikan, i cili jeton nw luks, duke e quajtur veten një ‘kampion i njerëzve’.

Macron, si Trudeau – dhe si Tony Blair dhe Bill Clinton para tyre – është një njeri që thotë se ai nuk është as majtas, as djathtas. Përkundrazi, ai është duke ëndërruar për një ekonomi të vazhdueshme për të gjithë duke fuqizuar ministrin e tij milionwr të punës, për të ulur mbrojtjen për punëtorët dhe për të nxitur legjislacionin që do ta çojë Francën në diçka si një gjendje e përhershme e emergjencës, në të cilën liritë që Macron pretendon të mbrojnë do të jenë kërcënuar rëndë, të gjitha në emër të burgimit të disa muslimanëve.

Në fund të fundit, ai është një njeri që mendon se një shtet kombëtar është në thelb Facebook ose Google dhe se çdo qytetar ka dhjetëra mijëra euro nw pritje vetëm për të trokitur, duke financuar disa ëndrra sipërmarrëse.

Kancelarja gjermane është shumë më e ndershme në lidhje me atë që ajo i qëndron, në krahasim me cilindo prej dy burrave më lart. Megjithatë, kjo nuk i ka ndaluar ata që besojnë se Bashkimi Evropian është një bastion për gjithçka që është e mirë dhe e vërtetë në botë nga përpjekja për ta kthyer atë në një kampion të politikës progresive, veçanërisht pasi ajo siguroi se Gjermania mori një numër të madh refugjatësh sirianë.

Merkel votoi kundër martesës së barabartë në Gjermani (ajo beson se martesa është “midis një burri dhe një gruaje”), mbështeti një ndalim të burkës dhe përpiqet të kalojë politikat shtrënguese që shkatërrojnë Evropën si “balancim të librave” .

Qeveria e saj në mënyrë të konsiderueshme hodhi poshtë gjuhën për parandalimin e ndryshimeve klimatike në mënyrë që të qetësonte Donald Trump, ndërsa në të njëjtën kohë paraqiste veten si një mbrojtëse e madhe e mjedisit. Dhe pastaj ka qëndrimin e saj të famshëm për refugjatët, e cila ka filluar kaq progressivisht, por ka shtrembëruar dhe është kthyer në pikën ku, javën e kaluar, është raportuar se ajo do t’i thoshte Donald Trump se asaj “i vjen keq” që i ka hapur dyert e kombit të saj refugjatwve nga Sira. /IndeksOnline/