Allahu nuk është njeri!

Shkruan Dafina Eshrefi në të përditshmen “Blick”

Gjithnjë e më shumë gra po largohen nga kisha katolike, sepse nuk ndjehen të përfaqësuara. Çfarë parashihet tek islami? Çfarë roli atyre iu atribuon Kurani?
Si një nxënëse 17-vjeçare e shkollës së mesme në Winterthur ZH, kam dashur të mësoj namazin e obligueshëm islamik, një nga pesë shtyllat e islamit. Kjo ka qenë në vitin 2000.

Kam kaluar fëmijërinë time në Prishtinën kosovare. Si myslimane e lindur, unë u rrita me islamin. Por, kur telefonova xhaminë shqiptare në ëinterthur dhe kërkova Kuranin dhe rregullat e faljes, nga ana tjetër e linjës, vëllezërit e mi besimtarë më pritën në çfarëdo mënyre, por vetëm jo të mirëseardhur. “Ne nuk ofrojmë asgjë për gratë”, i kishin thënë ashpër.

Edhe 18 vite më vonë, është e vështirë, më mirë të them e pamundur, të depërtosh si një e devotshme, praktikuese myslimane, në strukturat pjesërisht armiqësore ndaj grave të vetëshpallurave elita të njohurive mashkullore.
Sidomos, në qoftë se gruaja është në të drejtën e saj të dhënë nga Perëndia (Kuran 96:1) për të lexuar librin e shenjtë vetë, apo edhe të guxojë të bëjë të pamundurën për të interpretuar atë.

“Kush je ti?”, Atëherë shpesh thuhet nga myslimanët e dukshëm fetarë. Sikur të kisha një titull titull doktor shkencash në studimet islame për të marrë pjesë në një debat për interpretimin e Kuranit!
Pikëpamja patriarkale është ngulitur aq shumë në mendjet e myslimanëve, sa që unë si një grua nuk kanë zgjidhje tjetër, përpos t`i nështrohem asaj. Por, Kurani nuk e përshkruan perëndinë si një baba. Përkundrazi, ai na mëson se ai nuk është krijuar, prandaj nuk i takon asnjërës gjini.

Dashuria si themel i bashkëshortësisë në përmbajtjen e Kuranit

Allahu nuk është njeri! Ai është krijuesi i të gjitha botëve. Etërit dhe atësia nuk janë kanonizuar në Kuran, e kundërta: “Për të ndjekur gjurmët e të parëve tanë”, sjellë nga rruga e perëndisë (p.sh:. Kurani 2:170, 43:22-25). Kjo, sipas mendimit tim, mohon patriarkatin. Kurani nuk ua ka dhënë epërsinë burrave ndaj grave. Përkundrazi, të dy duhet të plotësojnë njëri-tjetrin si figura kryesore. Dashuria duhet të jetë baza e bashkëshortësisë së tyre. Dhe kjo qyësh në shekullin e shtatë!
Ajeti në lidhje me “rrahjen e gruas” është i pabazë, duke pasur parasysh se fjala, e cila është përkthyer si “rrahje”, që rrjedhë nga “daraba”, e cila ka disa kuptime, duke përfshirë edhe “të ndahesh”! Për më tepër, në Kuran, Perëndia nuk bën dallim midis një burri dhe një gruaje. Në kundërshtim me besimin popullor, nuk është e shkruar askund në Kur’an se gruaja e ka origjinën nga brinji apo ndonjë pjesë e burrit. Përkundrazi, Kurani na mëson se Allahu krijoi njerëzit nga një qenie e vetme (Kurani 4:1). Në Kuran nuk përmendet nëse burri është krijuar para gruas. Përpara Perëndisë, që të dy janë të barabartë. Ata maten me veprimet e tyre dhe jo me gjininë e tyre.

Çdo shpirt do të vijë përpara krijuesit të tij.

Natyrisht, Kurani njeh dallimet biologjike (seksuale) mes burrit dhe gruas. Megjithatë, nuk ka koncept gjinor specifik të një burri apo gruaje. Por, aty ku gratë nuk e kanë të drejtën e fjalës, ato duhet t’u nënshtrohen burrave. Veçanërisht ku mbizotërojnë strukturat autoritare dhe diktatoriale.
Zakonisht është e ndaluar nga burrat, përkatësisht vetëm disa burrave, të flasin në emër të perëndisë. Kjo nuk është në kuptimin e Kuranit. Në fund të fundit, një ditë secili shpirt do të duhet t’u përgjigjet pyetjeve për veprimet e veta. /Albinfo.ch/