E Shtunja e Zezë: Dita kur Australia pa ‘portat e ferrit’

Dhjetë vjet më parë, Australia përjetoi fatkeqësinë e saj më të keqe të zjarrit, kur 173 vetë vdiqën në të gjithë shtetin e Victoria. Ato skena u quajtën si “një nga ditët më të errëta në historinë e paqes së Australisë”, e faturuar si e Shtunja e Zezë.

“Ishte si portat e ferrit, nuk ka asnjë mënyrë tjetër për ta përshkruar atë”, raporton Sharon Verghis nga BBC, transmeton IndeksOnline.

“Zjarri doli nga pylli prapa nesh në anën tjetër – në 100 kilometra dhe vetëm zhurmonte drejt nesh,” thotë Thomas për BBC.

Në ora 18:45, zjarri goditi – “dhe shumë e vështirë”. Familja e zotit Thomas dhe mysafirët e B & B ishin për strehim në shtëpi, pasi ai, vjehrri i tij dhe një punonjës luftuan kundër zjarrit. Ishte në të vërtetë tre burra me kova kundër një zjarri të zhurmshëm, të fryrë nga era.

Në orën 21.30, një tjetër ndryshim i erës nxori zjarrin drejt kashtës: “Kjo na hodhi bomba zjarri drejt nesh, flakë masive dhe zbarkim ferri mbi ne”.

“Përse njerëzit thonë se janë “portat e ferrit” sepse çdo gjë u kthye nga drita në errësirë ​​shumë shpejt – dielli u bllokua nga tymi”, rrëfen tutje Thomas.

Në afërsi, David Baetge po luftonte gjithashtu për mbijetesë në pronën e tij pranë qytetit të Buxtonit, në afërsi të një parku të madh shtetëror.

I armatosur me një plan gjithëpërfshirës të zjarrit dhe me përvojën e mëparshme të zjarrfikësit, ai kishte parë tymin por zgjodhi të qëndronte. Ashtu si zoti Thomas, vendimi pothuajse do t’i kushtonte jetën atij.

Edhe për një veteran zjarrfikës si ai, Baetge ishte i tronditur nga shpejtësia e zjarrit, ndërsa po shkonte drejt tij. “Qielli ishte i kuq, i zbehtë, me një ulërimë të shurdhër si duke qëndruar pranë një avioni 747,” tregon ai.

Kinglake pësoi numrin më të madh, me 120 humbje. Në Marysville, 39 vetë vdiqën – 34 prej tyre vendas – dhe qyteti u zhduk në mënyrë efektive.

“Ndoshta 22 nga këta 34 ishin miq të tanë”, thotë zoti Thomas.