Albanian
English
Serbian
TurkishKëshilla se si ta përballoni ndarjen e Vetëvendosjes
Më së pari, ne jemi ata që jemi mërzitur kur janë ndarë Kasandra me Luis Davidin, Zhade me Llukasin, (hiç s’është moti që s’u përmbajta për shkak se u ndanë në një film indian një çift, u ndanë pa arsye se. Edhe personi me të cilin e kqyrsha filmin kish qenë tuj i fshi lotët me mëngë tinëz meje…e dikur kur bashkë-shikuesi më zuri edhe mua me lotë në sy, qesha me za prej inati e prej marres).
Ne i urrejmë ndarjet e huaja lëre më ndarjet tona.
Secili prej nesh është ndarë së paku një herë në jetën e tij me dikë. S’është e thënë arsyeja, nganjëherë nuk ndahesh nga zori por thjesht ndahesh prej qejfit.
Sido që të jetë ndarjet janë të dhimbshme (më së paku për njërën palë). Një poet (s’po më kujtohet emri), ka kujtu që ndarja është gjysma e vdekjes.
Sidomos kur ndahen ata që na e kanë premtuar ëndrrën e bashkimit kombëtar!
A ka më ironi se kjo, kemi pritur të na bashkojnë me Shqipërinë, njerëzit që s’kanë ditur e s’kanë mundur të bashkohen as vet.
Vetëvendosje është dashur të ndahen tek pasi ta bashkojnë kombin.
Nejse, ne jemi të zhgënjyer me Vetëvendosjen.
Kjo po dihet.
Thonë trurit i nevojitet 1 vit për ta pranuar ndarjen. Kurse ka tru në mesin tonë që nuk e pranon kurrë ndarjen, sepse ka vonesa në ‘komunikacionin nervor’.
Ja disa mënyra se si ta përballojmë ndarjen e Vetëvendosjes!
1. Ia pranojmë vetes se ‘ndarja është realitet’ dhe se herdo-kurdo njerëzit ndahen për së gjalli a për së vdekuri.
2. Mërzitemi tinëz, e ruajmë krenarinë. Kujdesemi në ushqim, se mërzia neve shqiptarëve na mtrashë.
3. E vazhdojmë jetën normal.
4. Nuk shoqërohemi minimumi 3 muaj me njerëz të partive tjera. I bllokojmë nē viber dhe nuk bijmë në provokime. Nuk i frekuentojmë kafiteritë ku e dimë se rrinë ata. Nëse i kemi në familje, u ikim bisedave politike me ta, bëhemi kinse s’po i nimë.
5. Pas tre muajve, spontanisht e hapim temën e ndarjes. Themi për shembull ‘më mirë m’u nda shapi prej sheqerit’; ‘Ajo që na ndan na bën më të fortë’, e thënie të ngjajshme që e rrisin moralin.
6. Meqenëse më shtrenjtë kushton ndarja sesa bashkimi, hulumtojmë se kah u rreshtu sponsori i Vetëvendosjes!
Ata që i bashkoi ideali-i ndau paraja dhe lakmia. Kush pra u bë sebep!
7. E zhbllokojmë viberin dhe sillemi normal, thuajse s’ka ndodh asgjë.
Ua falim njerëzve urrejtjen e tyre (gojarisht ua falim jo me zemër, kurrqysh s’bën).
8. Nëse ndërkohë del naj parti interesante, e lëmë Vetëvendosjen dhe shkojmë ku na bjen më mirë. Nëse s’u vjen atyre turp të ndahen mes vete, pse m’u ndi ne keq me ua kthy shpinën.
9. Mbasi e kemi humbur besimin në dashuri të sinqertë, nuk i japim Vetëvendosjes një shans të dytë, por gjuhemi në naj ‘dashuri intelektuale’, nuk lejojmë më të na befasojë ndonjë nën-ndarje e re.
P.S. Dhe kujtojmë Sokratin: Dashuria më e zjarrtë e ka fundin më të ftohtë.
Shkruan: Kimete Berisha
